Dokuma tezgâhları ağızlık açma sistemine dayalıdır ve halı da dahil olmak üzere dokuma kumaşların tamamı bu sistemle çalışan tezgâhlarda üretilir. Üretim ebatları farklı olmakla beraber bütün dokuma tezgâhları kumaş üretimi yapar. Örme makinelerinde ise kumaş üretiminin yanı sıra konfeksiyonsuz veya yarı konfeksiyonlu ürün elde edilir. Bu nedenle makine tasarımları elde edilecek ürüne uygun olarak düzenlenmiştir. Yuvarlak çorap örme makineleri, eldiven makineleri, fully fashioned adı verilen düz örme makinelerinde bitmiş ürün elde edilirken, yuvarlak örme makinelerinde yarı konfeksiyonlu tüp kumaşlar üretilir.
Dokuma tekniğinde çözgü ve atkı iplikleri olmak üzere, makineye birbirine doksan derece açıyla beslenen iki farklı iplik sistemi bulunmaktadır. Örmecilikte ise atkı ipliğinin dahil edilebildiği özel çözgülü örme makineleri dışındaki tüm sistemlerde ya sadece yatay, yada sadece dikey olarak iplik beslemesi yapılmaktadır. Bu nedenle dokuma tekniği iki iplik sistemli kumaş üretim yöntemi, örme teknikleri ise tek iplik sistemli kumaş üretim yöntemi olarak adlandırılmaktadır.
Örme makineleri, ucu kancalı iğnelerle elde edilen ilmeklerin kumaş oluşturması esasına göre çalışır. İlmeğin ve dolayısıyla kumaşın oluşması için her makine tipinde temel olarak aşağıdaki mekanizmaların olması gerekir:
‘-iplik besleme tertibatı
-iğnelere hareket veren tertibat
-ipliği iten-bastıran tertibat
-desen tertibatı
-kumaş çekim-sarım tertibatı’
Bu işlemler temel makine elemanları ve çeşitli hareket mekanizmaları kullanılarak gerçekleştirilir. Bu parçalar çözgülü örme ve atkılı örme makinelerinde farklılık göstermektedir.
Örme makineleri, farklı özellikleri dikkate alınarak çeşitli şekillerde sınıflandırılabilir. Ancak en basit şekliyle atkılı örme ve çözgülü örme olarak adlandırılan iki temel endüstriyel örme yöntemi vardır.
